Woensdag 7 november 2018 gaat het gebeuren, vliegen naar Las Vegas. Mijn 8ste Las Vegas trip sinds 1995 en mijn tweede van dit jaar. Zo ga je in het begin 1 keer in de vijf jaar naar Las Vegas en tegenwoordig ga ik veel vaker. Sander bedankt voor het extra zetje 🙂
2018 is sowieso een bijzonder jaar voor me. Begin dit jaar ben ik 50 jaar geworden, ik werk 25 jaar voor de Rabobank en mijn site www.ilovelasvegas.nl bestaat 15 jaar. Hele mooie mijlpalen die gevierd moeten worden. Eigenlijk zou ik maar 1 keer gaan maar toen kwam er een aanbieding voorbij waar ik moeilijk nee tegen kon zeggen. Ik vlieg voor 290 Euro van Amsterdam via Houston naar Las Vegas. Ik ben van woensdag 7 november tot en met donderdag 22 november 2018 in Las Vegas. Gelukkig vindt het thuisfront goed dat ik alleen naar Vegas ga. Nu hebben de dames twee weken rust 🙂
Park en Fly, Roelofarendsveen
Om 03:45 uur gaat de wekker en is het tijd om op te staan. Om 04:15 zit ik in de auto en begin ik aan mijn ritje van Bladel naar Park and Fly, Veenderveld 10
in Roelofarendsveen waar ik mijn auto parkeer. Op de A67 is het al redelijk druk. Gelukkig heb ik tijd genoeg en ben wat eerder vertrokken om de file’s voor te zijn. Vanaf de A2 richting Utrecht is het een stuk rustiger. Cruise control gaat aan en ik rijd lekker relax richting Roelofarendsveen. Onderweg geen problemen en ik kom voor 6 uur aan bij Park en Fly. Hier parkeer ik mijn auto gedurende mijn vakantie. De kosten bedragen 90,54 Euro. Het had goedkoper gekund maar ik kies ervoor om mijn auto binnen te parkeren. Je betaald extra voor deze optie maar dat heb ik er wel voor over.
Zodra de volgende gasten zijn gearriveerd word ik met een shuttle busje van Park en Fly naar Schiphol gebracht. Het ritje duurt ongeveer 15 minuten. Het is nog geen half zeven als ik me meld bij de United gedeelte. Ik heb nog geen boardingpas en wordt verzocht deze te laten printen op 1 van de terminals. Helaas lukt me dit niet. Ik maak een foto van de melding en laat deze zie aan een medewerker. Ik mag gewoon aansluiten in de rij.
In de rij moet mijn paspoort laten zien en krijg ik het gebruikelijk praatje over koffers en het inpakken hiervan. Ik mag doorlopen naar de incheckbalie en daar mijn koffer achterlaten. Ik maak voor de zekerheid nog een foto van mijn bagagelabel. Ik krijg van de medewerker mijn boarding passes. Hij deelt ook meteen mede dat ik bij de gate extra controle krijg en dat ik hiermee rekening moet houden. Oké, dit is nieuw voor me. Ik maak me niet druk en loop verder door.
Security Check Schiphol
De security check valt reuze mee. In tegenstelling tot de vorige keer mag ik mijn handbagage in de bak leggen en hoef ik niet alles eruit te halen. De koffer met mijn laptop, fotocamera’s gaat in zijn geheel door de scanner. Ze hebben nieuwe scanners staan waardoor het niet meer nodig is om alles eruit te halen en in verschillende bakken te leggen. Deze procedure scheelt veel tijd voor Schiphol maar ook voor de reiziger.
Nadat ik zelf gescand ben mag ik mijn koffer ophalen en loop ik verder door richting de gate. Het is wel een hele uithoek waar ik naar toe moet lopen. Onderweg maak ik gebruik van de loopband. Altijd leuk en het gaat een stuk sneller. Ik loop lekker door naar onze Gate D57. Als ik daar aankom zie ik dat ik de eerste ben en dat het net 7 uur is geweest.
De vlucht vertrekt pas om 10:20. Ik loop een heel eind terug en ga wat ontbijten. Het wordt een belegd broodje met zalm en een flesje water. Onder het eten app ik lekker. Fijn dat je overal Wifi hebt 🙂
Na het ontbijt besluit ik ook nog was blikjes Stroop waffels te kopen. Altijd leuk en lekker om aan anderen te geven. Amerikanen zijn er gek op.
Gate D 57 op Schiphol
Ik loop rustig terug naar de gate D 57. Inmiddels zijn er meer reizigers te zien. Ik ga gewoon rustig zitten en dood mijn tijd met Internetten en rondkijken. Niet veel later zie ik ook Louis en zijn vrouw Philomeen bij de gate verschijnen. Louis heeft ook gebruik gemaakt van dezelfde aanbieding en zit zowel heen alsook terug in het zelfde vliegtuig. Louis heb ik al een aantal keer ontmoet in HC Breda en nu gaan we samen naar ons geliefde Las Vegas. We buurten wat en de tijd begint al lekker op te schieten.
Ik informeer bij de balie hoe de extra controle werkt en waar ik me hiervoor moet melden. Ik ben ook benieuwd wat het precies inhoud. Ik heb niets te verbergen maar ik ben benieuwd. Mijn Esta was goed, tenminste gisteren nog wel 🙂 Niet veel later mag ik me melden voor de extra controle.
Extra Controle aan de Gate, Secondary Security Screening Selection
Ver voordat de eerste mogen boarden word ik maar ook een aantal anderen extra gecontroleerd. Zij hebben net als ik een boardingpass met SSSS, 4keer een S. Ik heb online opgezocht en dit kon ik vinden over Secondary Security Screening Selection. Je kunt deze ook random krijgen en ik maak me niet druk. Ik moet mijn handbagage helemaal uitpakken, mijn schoenen uitdoen. Alles wordt extra gecontroleerd in de scanner. Ook wordt er proefjes genomen van mij koffer , kleding en handen om te zien of ik met “verboden’ stofjes in aanraking ben geweest maar ik dit is niet het geval. Ik ben helemaal clean. Elk nadeel heeft zijn voordeel. Ook in het geval van deze extra controle. Ik mag nu als 1 van de eersten het vliegtuig in. Nog voor de business class 🙂 Niet veel later zit ik lekker langs het raam en ben ik klaar om te vertrekken. Op naar Las Vegas 🙂
Vlucht naar Las Vegas loopt vertraging op
Vanuit mijn stoel zie ik steeds meer reizigers hun plekje zoeken in het toestel. Het valt me op dat het niet heel druk is. Even later zie ik ook Louis en zijn vrouw plaatsnemen. Zij zitten in dezelfde rij als ik maar dan aan de andere kant van het vliegtuig. Het duurt heel lang voordat er ook iemand bij mij komt zitten. De man zit langs het gangpad. Tussen ons in komt helemaal niemand te zitten. Mooi, kan ik mijn benen een beetje strekken. Ik kijk rond en ik zie dat veel premium stoelen niet bezet zijn. Het is helemaal geen volle vlucht en het is de eerste keer dat ik dit meemaak. Het duurt nog even voordat we vertrekken dus ik begin alvast te kijken welke films ik wil gaan zien.
Niet veel later krijgen we te horen dat er wat vertraging is. Oké, een half uur valt te overleven. Helaas blijft het niet bij een half uur maar loopt het steeds. Eerst melden ze dat het langer duurt omdat alle koffers nog aan boord moeten. Beetje bijzonder omdat het niet megadruk is. Daarna krijgen we de echte reden te horen. Ze hebben Kerosine getankt maar weten niet hoeveel. Nu weten ze niet of er voldoende Kerosine in het vliegtuig zit om de overtocht te maken. Wat een geklungel, kunnen ze dit niet zien op hun “Brandstofmeter” 🙁
Nu moet er is eerst gecontroleerd worden hoeveel erin zit en dit duurt een hele tijd. Minpunt voor United. Ondertussen kijk ik maar verder naar de film Equalizer 2 met in de hoofdrol Denzel Washington. Eindelijk hebben ze iemand gevonden die “gepeild” heeft hoeveel Kerosine in het vliegtuig zit en kunnen we vertrekken met de nodige vertraging. Als ik maar genoeg tijd heb om in Houston over te stappen voor mijn vlucht naar Las Vegas.
Vliegen naar Las Vegas via Houston
Eindelijk vertrekken we vanaf Schiphol naar Houston. Onderweg wordt wat tijd ingehaald zodat de vertraging mee zal vallen verteld de piloot. De aangekondigde turbulentie boven het VK blijft uit omdat we later zijn vertrokken. Tijdens de vlucht krijgen we nog wel te maken met turbulentie maar ik kijk rustig verder naar mijn films of ik praat met mijn buurman, een gepensioneerde Nederlandse Geoloog die in Houston woont. Geamuseerd buurten we over zijn werk, Amerika, Trump en nog veel meer. Wat heeft de man al heel veel gezien op de wereld en hij is al vroeg op plekken geweest waar Nederlanders nog niet kwamen. Bijzondere plekken zoals Siberië en andere olierijke gebieden. Hij heeft op Trump gestemd en is fervent aanhanger van hem.
Vooral omdat hij de landelijke politiek opschudt en de tax heeft verlaagd. Hij verteld over politici die gekozen worden en 150K per jaar verdienen en na 10 jaar opeens 150 miljoen hebben. Politici die zichzelf en hun omgeving. verrijken. Zijn dochter woont nog in Nederland en zijn zoon woont in LA. Beiden hebben ze het heel goed voor elkaar. Hijzelf ook. Het was leuk om met hem te praten over hoe pensioenen in de VS werken en gezondheidszorg. We hebben een paar uur gezellig gekletst.
Tijdens de vlucht heb ik nog andere films gekeken die ik gemist heb in de bioscoop. Zo vliegt de tijd voorbij. Ook heb ik even mijn ogen dichtgedaan en geslapen. Een paar uurtjes even relaxen. Het eten aan boord viel tegen. Ik had beter pasta kunnen kiezen ipv kip. Ik kreeg kip in een soort bonensaus. Ik pik de stukjes kip er tussenuit en dep het broodje in de saus. Toch nog wat vulling want ik heb trek gekregen. We krijgen ook nog een ijsje maar ook deze keer heb ik pech. Het is een soort gember ijsje, helemaal niet mijn smaak.
Gelukkig komt de piloot zijn belofte na en halen we heel veel tijd in zodat de vertraging uiteindelijk meevalt, een klein half uur. Het moet mogelijk zijn om mijn volgende vlucht te halen. Niet veel later zetten we de daling en landen we op Houston.
Vliegveld Houston
Het is de tweede keer dat ik aankom op het vliegveld in Houston. De luchthaven van Houston is best groot. Ik ben benieuwd hoe snel ik lang de immigratie ben. De vorige keer ging het best goed. Ik heb 2 uur en ik hoop dat dit voldoende is. Ik ben snel het vliegtuig uit en begin flink door te lopen en kom dan uit in de centrale rij. Tering, wat is het druk. Ik sluit achteraan in de rij en ik zie de minuten voorbij gaan. Uiteindelijk kom ik aan bij de “kiosk”, scan mijn paspoort, mijn vingers en beantwoord de vragen. Ik krijg een uitdraai zonder kruis. Ik hoef niet verder aan te sluiten in de lange rij bij de immigratiedienst maar mag wederom voor de korte variant. Ik krijg nog wel een gesprek met een medewerker maar dit duurt een paar minuten en dan de bagageband om mijn koffer op te halen. Daar aangekomen word ik geattendeerd door een andere medereiziger dat ik mijn koffer op een andere band moet afhalen. Mooi dit scheelt weer zoekwerk. Bij de juiste band aangekomen zie ik meteen mijn koffer staan.
Op naar het volgende punt, de locatie om mijn koffer af te geven zodat deze naar Vegas gaat. Ook dit gaat soepel. Hetzelfde geldt voor de security check. Ook hier kan ik mijn handbagage als geheel laten scannen. Fijn deze nieuwe scanner. Wel moet ik even de zakdoek uit mijn broek halen als ik zelf door de scanner ga:-) Zo dit obstakel is ook genomen en ik loop in een stevig tempo door naar de Gate. Het wordt een hele flinke wandeling want de gate ligt voor mijn gevoel helemaal aan de andere kant van het vliegveld. Ik durf onderweg niet te stoppen om te eten.
Als ik aankom bij de gate zie ik dat toch nog “ruim” op tijd ben. Gelukkig zie ik wat later Louis en zijn vrouw ook aankomen. Ze hebben het gelukkig ook gehaald. Leuk was het niet. Een hoop gehaast, stress maar ze zitten ook op de juiste vlucht naar Vegas. Gelukkig vertrekt deze vlucht wel redelijk op tijd. Nog even en we zitten in Las Vegas 🙂
Vliegveld McCarran Las Vegas
De vlucht van Houston naar Vegas duurt niet lang. Wel hebben we onderweg last van turbulentie. Rond een uur of zes, het is dan al donker in Vegas, landen we op het McCarran vliegveld in Las Vegas. We zijn er uiteindelijk. Geen reisstress meer, het genieten kan beginnen 🙂 Het is niet druk op het vliegveld en niet veel later kan ik mijn koffer ophalen. Altijd fijn als ook je koffer in Vegas aankomt. Ik pak een taxi naar mijn hotel. De eerste 3 nachten slaap ik in het MGM Grand Hotel. Het taxi ritje naar MGM Grand kost me 20 dollar en dat is inclusief de tip.
MGM Grand Hotel en Casino
Via Mlife heb ik het MGM Grand Hotel geboekt, de kamers zijn “comped” en dit wil zeggen dat ze gratis zijn. Echt gratis is het niet want ik moet nog wel de resort fees betalen inclusief tax. Dit is 41,95 dollar per dag. Deze keer mag ik ook gebruiken maken van de VIP ruimte. Dit betekend lekker rustig inchecken. Tijdens het inchecken geef ik een blikje Stroopwafels af. Het is voor de dames achter de balie. Ik ben de enige klant dus we kunnen volop buurten. Ik vertel over mijn reis, mijn websites en over Nederland. Ze willen allemaal een keer naar Nederland en één is er al een keer geweest. Ik vraag of ze een kamer hebben met uitzicht op de Strip. Dit moet lukken zegt ze. Ze deelt ook mede dat ik 50 dollar Resort Credits heb. Als ik de rekening van het eten op mijn hotelrekening zet wordt dit verrekend. Ik krijg de keycards van mijn hotelkamer overhandigd en schrijf meteen de verdieping plus kamernummer op mijn hand. Dit doe ik altijd want de hotels in Las Vegas zijn immens groot. Het MGM Grand heeft meer dan 5000 kamers. Ik ben benieuwd naar mijn kamer. Niet veel later loop ik met mijn koffers naar mijn hotelkamer, kamer 320 op de 24ste verdieping
Kamer MGM Grand Hotel
Niet veel later ben ik bij mijn kamer. Ik open de deur en loop kamer 320 binnen. Het ziet er allemaal netjes uit. Ook het uitzicht is goed. Ik kijk uit op hotel NY-NY, Excalibur en Tropicana. Een ander uitzicht als in maart maar wederom top. De komende 3 nachten mag ik hier lekker slapen. Het bed ligt lekker zacht maar ik ga niet rusten. Ik moet in het Vegas ritme komen. Ik maak wat foto’s en een video van mijn kamer. Vervolgens is het tijd om te gaan eten.
Helaas is mijn favoriete restaurant Pub 1842 gesloten en ik kies ervoor om maar even iets te gaan eten bij de Food Court. Helaas geen Panda Express maar wel Pan Asian Express. Ik Besluit voor Pan Asian Express te gaan. Kan ik ze mooi vergelijken met Panda Express. Het is niet druk in de Pan Asian Express, hetzelfde geldt voor de andere fastfood aanbieders. 1 kies een bowl met rijst en chiken, een soort “Orange Chicken”. Ik pak een fles water. Uiteindelijk moet ik ruim 17 dollar betalen, voor een flesje water 1/2 liter vragen ze al 3,50 dollar. Het eten is niet slecht maar ik moet wel toegeven dat ik de Orange Chicken bij Panda Express lekkerder vindt. Een klein kwartier later ben ik klaar met eten en ga ik een rondje lopen door het casino en maak ik een kort rondje over de Strip.
Rondje door het MGM Casino en over de The Strip
De avond is nog jong en ik ga een rondje maken door het casino. Kijken of er nieuwe gokkasten staan en of de oude favorieten er ook nog staan. Het MGM Grand Casino is groot maar ik ken het inmiddels goed genoeg om niet meer te verdwalen. Ook zie ik dat veel gokkasten op dezelfde plek staan als in maart. Ik kom de gokkast “Hello Kitty” tegen waarop ik nog een gokje ga wagen voor Yolinda. Ook de gokkast van Henk, Walking Dead staat er. Wel mis ik de Simpsons gokkast. Ik zie wel verschillende Willy Wonka gokkasten staan alsook nieuwe gokkasten zoals James Bond en Animal House. Onderweg stop ik even bij de Mlife Desk om een nieuwe kaart aan te maken en om mijn freeplay op te halen. Ik krijg 40 dollar freeplay op mijn players club card bijgeschreven. Ik ga niet meteen gokken. Eerst rondlopen en genieten dat ik in Vegas ben.
Gokken met Freeplay in MGM Grand
Het is nog te vroeg om te gaan slapen en ik besluit nog even te gaan gokken. Ik begin op een Buffalo Gold en gebruik hiervoor mijn Freeplay van 40 dollar. De Freeplay kun je niet op alle gokkasten inzetten, hiermee moet je dus wel rekening houden. Ik stop 1 dollar in gokkast. Je moet altijd wat geld in de automaat stoppen anders kun je niet met je Freeplay spelen. Ik stop mijn Players Club Card in de automaat. Geef mijn pincode in en kies in het menu voor Freeplay. Iedere keer als ik druk worden de credits van mijn Freeplay tegoed afgehaald. Winsten worden bijgeschreven op de credits op de gokkast.
Ik weet mijn freeplay om te zetten naar 50 dollar en hop naar de volgende gokkast. Ik speel die avond met wisselend succes op verschillende gokkasten maar voornamelijk Buffalo Golds. Bij de VIP ingang staan er zijn 1 voor 1 af. Ik win 1 keer 100 dollar maar dit geld gaat op in andere Buffalo Golds en Quick Hits. Deze keer heb ik minder geluk met de Quick Hit Rising als tijdens mijn vorige trip.
Goedemorgen Nederland en België. Het is bijna 23:00 uur in Vegas. Natuurlijk nog even gegokt met wisselende resultaten. Buffalo Gold blijft mijn favoriet. Eindelijk een leuke winst nadat de vorige tig free games weinig opleverden. Wil je continu updates hebben uit Vegas, kijk dan op deze link, app telegram even installeren 😊👍🏻https://t.me/ilovelasvegasInmiddels heeft het kanaal al 33 liefhebbers. Het is een lange dag geweest. Moeizame vlucht maar wel op tijd in Vegas. Mooie kamer in MGM Grand. Fijne dag en groeten uit Vegas. Vanaf morgen ga ik ook gokken voor anderen.
Geplaatst door I Love Las Vegas op Woensdag 7 november 2018
Ik ben inmiddels over mijn slaap heen ondanks dat nu ruim 30 uur wakker ben. Ik spendeer nog een laatste keer dollars en dan stop ik met gokken. Tijd om te gaan slapen. Morgen ga ik verder gokken en genieten van Vegas. Een klein half uur later, het is ruim 1 uur geweest ga ik toch maar slapen. Even gokken is toch uitgelopen 🙂
Sweet dreams LasVegasNic. Mijn eerst Las Vegas Nacht gaat in, nog 14 te gaan.