Zaterdag 17 oktober 2015 omstreeks 19:00 neem ik afscheid van mijn vrouw en dochter. Ik vertrek naar Schiphol. Ik ga slapen in het Hyatt Place Amsterdam Airport Hotel. Hier laat ik mijn auto ook staan gedurende mijn verblijf in Las Vegas. Een kleine twee uur later ben ik aangekomen bij dit hotel. Het inchecken gaat vlotjes en niet veel later ben ik op mijn kamer.
Een mooie kamer, lekker bed dus dat komt goed. Rond 22:30 ga ik slapen want morgen gaat het beginnen. Mijn vliegreis naar Las Vegas. Ik merk wel dat de spanningen zijn toegenomen. Lekker gaan slapen en morgen weer een nieuwe dag. Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz.
Om 06:30 uur word ik gewekt. Ik heb redelijk geslapen maar heb wel last van vakantiestress. Kon ik maar in mijn vingers klikken zodat ik meteen in Vegas was. Herkenbaar 🙂
Eerst ga ik lekker ontbijten. Het is al vrij druk in het hotel. Veel gasten die “sportief” rondlopen. Aha, deze zondag wordt de marathon van Amsterdam gelopen. Deze sla ik over. Ik ga de 42 kilometer wel in Vegas lopen en dat gedurende dertien dagen. Ik denk zelf dat ik dik over de 42 kilometer heen zal gaan.
Naar Schiphol
Na het ontbijt is het tijd om uit te checken. Ik pak de gratis shuttle bus en wordt weggebracht naar Schiphol. Na een kwartier ben ik er. Ruim op tijd. Mooi, dan hoef ik me niet te haasten of druk te maken als het even tegenzit. Ik loop door naar de KLM balie. Het is daar druk maar ik ben wel redelijk snel mijn koffer kwijt. Het is mogelijk om zelf je koffers in te checken maar ik kies voor de vertrouwde balie. Ik had thuis al online ingecheckt en mijn boardingpass uitgeprint. Dit scheelt ook weer tijd.
Zo de eerste hobbel van vandaag is genomen. Nu is het tijd om een praatje te maken met de security. Je krijgt de standaard beveiligingsvragen; “Is dit je koffer?”, “Heb je zelf je koffer ingepakt?”, “Heb je je koffer alleen gelaten?”, enz. Zoals verwacht geen problemen. Mijn Esta formulier heb ik ook bij me maar daar wordt niet naar gevraagd. De douane levert ook geen problemen op. Ik mag het land uit.Nu moet mijn handbagage door de scanner en ik mag hierna zelf door de Security Scan. Mijn handbagage gaat in 5 verschillende bakken. Gelukkig mag je wel je schoenen aanhouden als je door de Security Scan moet. Ik moet even wachten want het scan-apparaat moet even “herstarten”.
Hierna ga ik probleemloos door de scan en mag vervolgens mijn handbagagekoffer weer inpakken. Het valt niet tegen. Na een uur ben ik overal klaar mee en kan ik rustig doorlopen naar mijn gate.
Naar Las Vegas vliegen, via Salt Lake City
Om 10:35 vertrekt mijn vlucht KLM Royal Dutch Airlines 6027 naar Salt Lake City. Ik vlieg met een Boeing 767 en deze vlucht wordt verzorgd door Delta Air Lines. De vlucht duurt een kleine 11 uur.
Gedurende de vlucht kan ik me heel goed vermaken met het entertainment systeem van Delta Air Lines. Er zit ook een USB-aansluiting bij zodat je ook je iPhone, iPad of een andere apparaat kunt opladen. Ik heb onder meer de film Ant-man gekeken, wat spelletjes gespeeld en ook nog wat geprobeerd om te rusten (ogen dicht) want het wordt een hele lange reisdag.
De vlucht naar Salt Lake City verloopt soepel. Geen vertraging en bijna geen turbulentie. Zo dat is weer een meevaller. Ook bij de Immigratiedienst gaat goed. Het is er rustig en het personeel is vriendelijk. Je moet wat vragen beantwoorden. Ik heb ook aangegeven dat ik etenswaar bij me heb en geef aan dat dit “koek” is, als hierom gevraagd wordt. Ik heb namelijk ontbijtkoek meegenomen voor in de ochtend. Lekker gemakkelijk en vaak nog gezonder dan het Amerikaanse ontbijt of alternatieven.
Hierna wordt er van beide handen een digitale afdruk gemaakt. Eerst van iedere hand je vier vingers en vervolgens je duim. Ten slotte wordt er nog een foto van je gezicht gemaakt. Alles is goed en ik mag de VS binnen. Gelukkig maar 🙂
Mijn vlucht naar Las Vegas
Vervolgens mag ik mijn mijn koffer ophalen en weer op de band zetten voor de vlucht naar Las Vegas. Het duurt een aantal uur voordat ik weer ga vliegen. Mijn vlucht Delta Air Lines 1883 gaat om 15:25 en om 15:46 kom ik aan in Las Vegas. (1 uur tijdsverschil) Het wordt maar een korte vlucht, minder dan 1 1/2 uur. Ik vlieg nu met een Airbus A320.
Ook op deze luchthaven de security gedaan en het levert geen problemen op. In tegenstelling tot Schiphol moet je hier wel je schoenen uit doen. Niet erg want nu kunnen met voeten ook even luchten 🙂 Nee, er zijn geen mensen flauw gevallen.
Totdat de vlucht vertrekt vermaak ik me op de iPhone. Nieuws lezen, facebook, appjes beantwoorden en versturen. Ook al zit je aan de andere kant van de wereld; de contacten met vrienden, familie en anderen kun je zo heel gemakkelijk onderhouden. Zo voel ik me ook een stuk minder alleen 🙂
De vlucht naar Las Vegas vertrekt op tijd en gaat ook voorspoedig. Fijn deze korte vlucht. Op het vliegveld duurt het wel even voordat we het vliegtuig naar de juiste gate gebracht kan worden. Ach, ik ben al zolang onderweg dan maakt die 5 tot 10 minuten meer ook niet veel uit. Ik heb vakantie en ik ben in Vegas.
Het tijdsverschil tussen Nederland en Las Vegas bedraagt 9 uur. Ik verlaat het vliegtuig en loop naar de tram die mij en vele anderen naar een ander deel van het vliegveld brengt. Op het vliegveld kom je de eerste gokautomaten tegen. Nee, hier heb ik geen tijd voor. Ik wil mijn koffer ophalen en hierna mijn huurauto. Ik heb een Alamo Rent A Car Midsize 4 Deur gehuurd.
Huurauto ophalen in Las Vegas
Ik loop met mijn koffers door naar de “shuttle bus” die mij vervolgens naar het McCarran Rent-A-Car Center brengt. Buiten is het warm, mijn zomerjas heb ik echt niet nodig. In het McCarran Rent-A-Car Center loop ik door naar de autoverhuurder Alamo. Ik werk mijn reservering af via een automaat. Het is de eerste keer dat ik dit doe en ik ben hiermee best veel tijd kwijt. Af en toe wat hulp inschakelen maar uiteindelijk is het mij ook gelukt om de reservering te voltooien. Alle extra verzekeringen, opties die voorbij komen negeer ik want ik ben al goed verzekerd en lever de auto volgetankt wel weer in.
Ik loop door naar een medewerker van Alamo en geef aan dat ik een midsize car heb. Deze auto’s zijn allemaal verhuurd dus ik krijg een gratis upgrade. Oké, waar kan ik uit kiezen. Het is erg druk geweest. M.a.w er staan niet zoveel auto’s mee. Mijn voorganger neemt een VW Beetle mee en zelf kies ik voor een Chrysler 200. Alternatief was een soort bestelwagen. Nope, dat gaat ie echt niet worden.
Oké, de Chrysler is best groot. Even kijken hoe alles werkt. Ik neem hiervoor echt de tijd. Mijn iPhone gebruik ik als navagatie systeem. Op mijn iPhone heb ik namelijk de app Maps Here van Nokia staan en thuis heb ik al de kaart van Nevada ingeladen. Ik heb nu een GPS (offline) navigatiesysteem die ik mooi kan gebruiken voor Vegas.
Op weg naar de Golden Nugget, Downtown las Vegas
Het adres van mijn eerste Hotel The Golden Nugget zet ik in het navigatiesysteem. Ik ben er klaar voor. Ik draai aan mijn automaat, standje “D” en rijd de parkeergarage van Alamo uit. Even nog stoppen bij een slagboom en aan de medewerker mijn paspoort en reservering laten zien. De slagboom gaat open en LasVegasNic is onderweg.
Op weg naar mijn Hotel heb ik af en toe nog wel ruzie met mijn navigatiesysteem. Hij wil me via de snelweg sturen en ik wil dit niet. Uiteindelijk toch maar de snelweg op want op de Las Vegas Boulevard is het best druk en ik wil toch zo snel mogelijk naar mijn hotel. Ik ben bijna een hele dag al op.
Inchecken The Golden Nugget
Eindelijk kom ik aan in bij mijn hotel The Golden Nugget in Downtown Las Vegas. Ik parkeer mijn auto in de parkeergarage en loop met mijn koffers naar de lobby. Het is er niet druk en het inchecken gaat vlotjes. Op naar mijn kamer waar ik de komende vier nachten lekker hoop te slapen en te verblijven. De kamer is groot, mooi maar het uitzicht is frut. Jammer maar die kans is altijd aanwezig. Ik hoop dat het uitzicht van mijn andere hotels veel beter is. Even afwachten.
Nu is het tijd om de koffers uit te pakken en even rustig aan te doen. Ik ben bekaf en zou zo kunnen slapen maar het is veel te vroeg. Het is nog geen 19 uur. Ik fris me even op, pak mijn fototoestel en verlaat mijn kamer om mijn hotel te gaan verkennen. Ik kom langs het zwembad The Tank. Wat is dit zwembad mooi.
Fremont Street Experience
Het zwembad van de Golden Nugget Hotel is gebouwd rondom een gigantisch aquarium waarin ook haaien zwemmen. Door het aquarium gaat een glijbaan. Deze ga ik natuurlijk nog een keer uitproberen. Niet nu, want het is vrij laat en het regent een klein beetje. Bah, hiervoor ben ik niet naar Las Vegas gekomen ;-( Gelukkig is het wel aangenaam buiten. Ik loop verder door het hotel, casino en ga dan naar buiten en kom terecht op de Fremont Street Experience.
Hier is het te doen. Dit is het uitgangscentrum van Downtown Las Vegas waar je ook veel Casino’s & Hotels aantreft. De sfeer is gemoedelijk en ik geniet van de knipperende neons van de verschillende “vintage” casino’s en natuurlijk van het giga lange scherm wat boven je hoofd te zien is. Op dit video scherm met 12 1/2 miljoen ledlampjes kun je genieten van verschillende plaatjes en video’s die ondersteund wordt door prachtige muziek. Ik geniet hier elke keer weer van.
Ook zijn er diverse optredens en zie verschillende straatartiesten. Sommige zijn leuk maar sommige zogenaamde “straatartiesten” zie ik liever niet.
Ik ga echt niet op de foto met een ma flodder met flosjes op haar tepels. Daarvoor ook nog een dollar per tepelflosje betalen. Nee, mijn dollars blijven op zak. Hierna loop ik terug naar mijn hotel om iets te gaan eten. Ik ga eten bij één van de restaurants die het hotel rijk is. Het Claim Jumper restaurant lijkt me wel wat als ik de kaart bekijk. Deze keer ga ik alleen voor een voorgerecht. Deze portie zijn in de VS al groot en ik heb niet super veel trek.
Ik verwen me op gefrituurde inktvis. Het smaakt goed mede door het lekkere sausje wat erbij zit. Gezellig tafelen als je alleen bent is er niet bij maar het is wel weer een rustmoment en je kunt lekker achter je smartphone verschuilen.
Na het eten loop ik nog door het casino. Ik ga mijn playerscard, 24K Select Club, ophalen en bij de cashier een 1 dollar casino chip kopen. Ik spaar deze en het zijn hele leuke souvenirs. Er zullen nog vele volgen. Ik besluit 10 dollar te vergokken op de roulettetafel. Helaas viel de kogel, het witte balletje niet in de buurt van de 17 of de 1. Zo, ik heb mijn eerste gokverlies te pakken meer gaat het niet worden want het is bedtijd voor LasVegasNic.
Het is inmiddels 23 uur geweest en de hoogste tijd om te gaan slapen. Niet veel later ben ik in droomland en maken mijn hersens overuren om alles te verwerken. Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz.